Dus: ik kan gewoon mijn eigen haarsalon beginnen. Nee, laat ik beginnen met sorry te zeggen tegen alle kappers. Ik heb hun werk namelijk altijd onderschat. Of eigenlijk nooit bij stilgestaan hoe moeilijk het is. Het lijkt ook redelijk eenvoudig: plukje haar pakken en daar een stukje afknippen. Inmiddels weet ik beter…
Mijn echtgenoot is gezegend met een enorme bos haar, met een slag erin. Hij móet dus elke zes weken onder handen genomen worden en dan ziet zijn coupe er prima uit. Maar ja, toen kwam Corona roet in het eten gooien en moesten de hairstylisten op slot en dat vond mijn wettelijke geldbelegging niet fijn. Juist op het moment van de sluiting, stond er een afspraak gepland maar die werd gecanceld. Drie weken later was hij het helemaal beu; álle model was eruit en hij is van de rigoureuze oplossingen: de tondeuse erover. Ik stribbelde flink tegen, gaf opties voor gel, hipsterknotjes (over achtendertig weken) of een pet maar hij was onvermurwbaar: die lokken gingen er af!
De tondeuse kwam uit de doos, ik geloof voor ’t eerst en aan mij de eer. Ik had enige ervaring want in het verleden haalde ik zo’n apparaat wel eens bij mijn vader over zijn hoofd maar dat was eenvoudig. Die wilde standje ‘zo kort mogelijk’ en dan is er niet veel aan te verknallen. Mijn lief wilde het op de hoogste stand en daar ging ik. Ik kan een beetje toneelspelen dus ik leefde me helemaal in, in mijn rol als hairstylist. De achterkant viel nog mee maar toen kwamen we aan de bovenkant. Stoppen kon niet meer en dus zag ik de ene na de andere cavia op het laken vallen.
Manlief was na afloop redelijk tevreden of zoals hij zelf zei: “Ik hoef er niet tegenaan te kijken”. Elke vorm van ijdelheid is hem vreemd en eerlijk is eerlijk: na een uurtje was ik er al aan gewend. Een beetje dan toch. Ik had nog problemen met de zijkanten want die leken te lang. En dáár komt dus de kunde van een échte kapper: die snapt hoe dat werkt. De volgende dag heb ik een ander hulpstuk op de tondeuse gezet en heb ik de zijkanten gedaan. Daaruit spreekt een onvoorwaardelijk vertrouwen want ik had inmiddels twee wijntje op bij de BBQ. Maar ik ben zelf niet ontevreden over het resultaat. Oké: een kapper ziet meteen dat een wanna-be-kapper zich uitgeleefd heeft maar voor nu kan hij met redelijk goed fatsoen over straat.
Zodra het kan gaat hij weer naar een gediplomeerd barbier om te proberen er weer énig model in te krijgen. Alhoewel hij zelf best tevreden is vind ik ‘Coupe Prison Break’ toch echt niet zo goed bij ‘m passen. Dit model noemen we ‘Coupe Corona’ en ik hoop één ding: dat het nooit in de mode komt!